TO BE OR NOT TO BE (2)

Ze is gelukkig!

Het is achttien jaar later. Ze is een volwassen vrouw. Ze is niet wereldberoemd. Ze is niet eens een beetje bekend. Ze is niet rijk. Ze is niet getrouwd. Ze heeft niet eens een vriendje. Ze heeft geen huis met een tuin met geurende lavendel, rodondendron en ontluikende papavers. Ze heeft geen gezinswagen volgeladen op weg naar Frankrijk. Ze is alleen, zonder centjes en ze heeft liefdesverdriet. Nou en!?

Het meisje zou niet heel veel waardering voor haar leven hebben. Ze zou er haar neus voor ophalen en medelijden hebben met haar. Ze zou zich hooguit afvragen hoe het zo ver heeft kunnen komen: Geen geliefde, geen geld, geen carrière en alleenstaande moeder. Misschien zou ze wel respect hebben voor haar vrolijke dondersteen van vier, haar eerste zelfgekochte 55 m² aan de oevers van het IJ, voor de toneelstukken die ze heeft geschreven en voor haar moed om op haar vijfendertigste aan een universitaire studie te beginnen. Maar toch heeft ze er in haar ogen een potje van gemaakt. Ze is er van overtuigd dat zij het beter zal doen. Maar het probleem met het meisje is dat ze een slecht zelfbeeld had en bang was voor de toekomst…

Angst is een slechte raadgever!

Het meisje had erg hoge verwachtingen van het leven. Ze verloor zichzelf in de levensidealen van de Vogue en de Elle. Fotoreportages, roddelrubrieken en successtory’s waren haar maatstaf voor een geslaagd bestaan. Maar haar leven werd maar geen kopie van de verblindende romantiek in Top Gun. Ze zakte steeds dieper weg in een drassige deceptie. Tegen beter weten in hoopte ze dat de prins op het witte paard à la Tom Cruise haar er uit zou trekken. Maak je borst maar nat! Na Parijs ben je voorlopig niet verlost van de desillusie…

Count your blessings!

Een paar keer in haar bestaan kreeg haar zelfvertrouwen een dusdanige deuk dat ze heus dacht niet voor dit leven geschapen te zijn. Hoe pathetisch! Omdat ze geen grip heeft op haar gedroomde idealen, wil dat nog niet betekenen dat ze geen talent heeft voor het leven. Wellicht had ze andere toekomstverwachtingen. Maar welke eigenlijk? Dat haar leven er zo uit zou zien als dat van haar moeder? Okay, haar volwassen leven is niet het plaatje dat ze zich als jonge blom had voorgesteld, maar daarom zal ze nog niet treuren. Tegenwoordig is ze vastbesloten geen verwachtingen te hebben, te staan in het nu, te koesteren wat ze heeft, zich te laten verrassen door het toeval en de dingen die ze doet zo goed mogelijk te doen. Het gaat nu eenmaal zoals het gaat en daar kan ze zich maar beter aan overgeven.

Pluk de dag!

Wees trots op wie je bent. Wees zorgvuldig met de liefde. Wees tevreden. Wees nieuwsgierig. Heb geen haast. Sta open voor het onverwachte. Wees niet bang voor het onbekende. Tegenslagen zijn de sleutel voor een goed leven. Ze zullen je helpen je draai te vinden in de kolkende chaos van het bestaan en je leren het o zo vluchtige geluk echt te waarderen.